[Yuriy Morozov]

Pokój chłopaka. Bez dwóch zdań.

Poza funkcjonalnie ustawionymi meblami: biurkiem ustawionych pod oknem z złożonym ceglasto – wyglądającym laptopem, łóżkiem na przeciwległej ścianie, trochę sfatygowanymi ale wyglądającym na wygodne – fotelami w kątach ściany przy drugim oknie, małym stoliczkiem
i szafą na ostatniej ścianie reszta wypełniał artystyczny nieład, tak typowy dla ludzi w jego wieku.

Kilka półek, niska szafka z segmentową wieżą i stojącymi obok głośnikami podłączonymi do lampowego wzmacniacza.

Jak przyjrzeć się dokładniej, na ścinach można dostrzec poza plakatami zespołów i filmów dostrzec wiszący szpej wspinaczkowy oraz sprzęt turystyczny, trochę książek i czasopism na półkach. Głównie poświęconych wspinaczce, podróżom, samochodom i oczywiście tych związanych z szkołą. Jeśli przyjrzeć się dokładniej – wydawnictwa anglo, rosyjsko i chińsko języczne, patrząc na okładki i tytuły.

Dwa okna sprawiają, że pomieszczenie jest widne i jasne. Regularne, prostokątne, co ułatwiło zagospodarowanie byłby nawet przestronne… gdyby nie bałagan, który najwyraźniej zagościł to na stałe.